Sukkot, znane również jako Święto Szałasów lub Święto Zbiorów, to jedno z trzech głównych świąt pielgrzymkowych w judaizmie, obok Pesach (Pascha) i Szawuot (Tygodnie).
Sukkot rozpoczyna się pięć dni po Yom Kippur (Dniu Pojednania) i trwa siedem dni. W Izraelu i w niektórych żydowskich społecznościach liberalnych obchodzi się je przez siedem dni, natomiast w diasporze (poza Izraelem) w tradycyjnych społecznościach obchodzi się je przez osiem dni.
Nazwa „Sukkot” pochodzi od słowa „sukka”, co oznacza tymczasowy szałas. Podczas święta, Żydzi spędzają czas w sukkach, które budują na swoich podwórkach lub na tarasach, przypominając tym samym doświadczenie Izraelitów, którzy mieszkały w szałasach podczas swojej 40-letniej wędrówki po pustyni po wyjściu z niewoli egipskiej.
Tradycje i rytuały
Jednym z głównych rytuałów Sukkot jest „obrządek czterech gatunków” (arba’at ha-minim), który polega na machaniu wiązką składającą się z gałązki palmy (lulaw), dwóch wierzbowych gałązek (aravot), trzech gałązek mirtu (hadassim) oraz etrogu (cytrusowego owocu podobnego do cytryny). Machanie tymi gatunkami w sześciu kierunkach symbolizuje uznawanie wszechobecności Boga.
Sukkot to również czas radości i gościnności. Rodziny i przyjaciele są często zapraszane do szałasu na posiłki i świętowanie. W niektórych społecznościach istnieje zwyczaj zapraszania symbolicznych gości, zwanych uszpinim, którzy są duchowymi reprezentacjami postaci biblijnych, takich jak Abraham czy Mojżesz.
Sukkot w kontekście rolniczym
Początkowo, Sukkot było świętem związanym ze zbiorami, kiedy to Izraelici dziękowali Bogu za błogosławieństwo plonów. W tym kontekście, Sukkot bywa nazywane również Świętem Zbiorów (Chag Ha-Asif).
Koniec Sukkot
Koniec Sukkot to czas dwóch innych ważnych świąt: Szemini Atceret i Simchat Tora. Szemini Atceret, co oznacza „ósmy dzień zgromadzenia”, jest osobnym świętem kończącym Sukkot. Simchat Tora, co oznacza „radość z Tory”, jest dniem, w którym kończy się cykl rocznego czytania Tory i rozpoczyna się go od nowa.
Mimo że Sukkot ma zarówno historyczne jak i rolnicze znaczenie, dla wielu Żydów jest to przede wszystkim czas radości, dziękczynienia i społeczności.
